چهرزاد بهار همچنين گفت: کتاب هاي بسياري درباره پدرم توسط کاميار عابدي، ميلاد عظيمي، محمدعلي سپانلو و ...منتشر شده است. پدرم يک کتاب شاهنامه چاپ بمبئي داشت که سال ها همانند يک دوست همراه ايشان بود. بعدها آن را به خواهرم پروانه داد و خواهرم زماني که از آمريکا به ايران آمد، اين کتاب را در اختيار من گذاشت. پدر در تمامي سال هاي زندگي خود  چه در بستر بيماري و چه در زندان  اين کتاب را همراه داشت و در کناره هاي صفحات اين کتاب حاشيه نويسي مي کرد. زماني که کتاب در اختيار من بود، آقاي ميرانصاري تصميم گرفت که از روي کتاب تصويربرداري کند و هشت  نه سال پيش با جلد نفيسي به چاپ رسيد که در حال حاضر، کمياب شده و دليل آن هم متاسفانه تجديد چاپ نشدن است. او در ادامه با اشاره به انتشار کتابي از خواهر بزرگ ترش، پروانه بهار، گفت: پروانه خواهرم هم زماني که پدر بيمار بود، کتابي به نام «مرغ سحر» نوشت. اين کتاب را در دوران بيماري پدر به خاطر اين که هميشه بر بالين او بود، درباره خاطرات آن دوران، کودکي و همين طور سفرش به آمريکا و زماني که در آن جا به جنبش سياه ها و مبارزه زنان براي آزادي پيوسته، نوشته است که علي دهباشي در ايران آن را چاپ کرد. اين کتاب دوبار تجديد چاپ شد و خواهرم آن را مجددا به زبان انگليسي و با نام «دختر شاعر» خيلي مفصل به اضافه عکس ها و تصاوير بازنويسي کرد و مدتي پيش توسط انتشارات لارسن چاپ شد. در ترجمه اين کتاب يک خانم استراليايي با پروانه، خواهرم، همکاري کرده که البته بخشي از شعرهاي خواهرم هم در اين کتاب آمده است.  چهرزاد بهار درباره اين پرسش که آيا ملک الشعرا بهار در ايران به خوبي معرفي شده است، گفت: بله، به نظر من، همه مردم ايران ملک الشعرا بهار را به خاطر شعرهاي معروفش که خيلي زبانزد خاص و عام بود، بويژه تصنيف «مرغ سحر» که جهاني شده، مي شناسند. به خاطر دارم زماني رفتم سر مزار پدر که ديدم دو پسر نوجوان آمدند سر مزار پدر و خيلي خوشحال بودند که مقبره ملک الشعرا بهار را پيدا کرده اند و من از آن ها پرسيدم مگر بهار را مي شناسيد. گفتند بله، شعر هاي او در کتاب ادبيات فارسي ما وجود دارد. درواقع بچه هاي ما نيز به واسطه اين که شعرهاي پدرم از جمله «چشمه و سنگ»، «دماونديه» و... در کتاب هاي درسي آن ها وجود دارد، با بهار آشنا هستند.  او همچنين ادامه داد: در حال حاضر نيز سايت ملک الشعرا بهار خيلي به شناخت جهاني او کمک کرده است، حتي خانمي که اين سايت را راه اندازي کرده، در پاريس انجمن بهار را پايه گذاري کرده که درباره آثار بهار جلسات مختلف ادبي برگزار مي کنند.  چهرزاد بهار درباره حس خود به عنوان دختر ملک الشعرا بهار، اظهار کرد: هميشه به اسم پدرم افتخار مي کنم. زماني که پدرم از دنيا رفت، من 13  14 سال بيش تر نداشتم و خيلي دور از پدر، بزرگ شدم. پدرم سرمايه اي جز نام نيک نداشت که براي خانواده اش هم اين افتخار را به جا گذاشته است. در تمام آثار پدرم عشقي است که به آزادي، انسانيت، صلح و وطن وجود دارد. اين ها ثروت و سرمايه ماست. پدرم به دنبال وطني آزاد، آباد و باسواد و سربلند بود و آخرين اثر او نيز مجموعه «صلح» بود که آرزو مي کنم اين صلح هم هميشه نصيب ما باشد و احترام به آزادي و عشق به وطن را هميشه دارا باشيم.  او سپس درباره اين که ملک الشعرا بهار هم شاعر، پژوهشگر، روزنامه نگار و سبک شناس بوده است، و از ميان اين وجوه به کدام يک علاقه بيش تري داشته است، گفت: بيش ترين و بالاترين دستاورد ايشان، شعرهايش بود و در درجه اول، ايشان شاعر بود و در درجه دوم، سياست خيلي برايشان اهميت داشت. پدرم ملک الشعرا بهار از همان 18سالگي به خاطر عشق به وطن، آزادي و دموکراسي به سياست روي آورد و ابتدا از مشروطه خواهان حمايت و با ديکتاتوري مبارزه مي کند و بعد از سال 1320 به وکالت روي مي آورد و با ظلم رضاشاهي مبارزه مي کند و به زندان مي افتد. درواقع، اساس شعرهاي پدرم، مبارزه با ظلم و وطن پرستي بود. سال 1313 پدرم از اصفهان به تهران بازمي گردد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: